17 °C Argos, GR
29 Μαρτίου 2024

Η απώλεια ενός γονιού έχει θετικές πλευρές;

Γράφει η Δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη

Η απώλεια κάποιου προσφιλούς ανθρώπου, ειδικά γονιού, έχει ταυτιστεί ως ένα από τα δυσκολότερα και πιο επίπονα συναισθήματα όλης της ζωής. Η αίσθηση του αποχωρισμού με το γεννήτορά σου όχι μόνο σου στερεί τον πρώτο άνθρωπο που σε αναλαμβάνει ηθικά και σε άποψη υλικής κάλυψης μέχρι την ενηλικίωσή σου, αλλά είναι παράλληλα και μία υπενθύμιση και της δικής μας τρωτής υπόστασης.

Ειδικότερα η απώλεια σε ανήλικα άτομα θεωρείται ακόμα μία πιο επίπονη εμπειρία, διότι ένα ανήλικο παιδί στερείται το γονεϊκό πρότυπο και οι δυσκολίες στην ανατροφή ίσως γίνουν μεγαλύτερες, καθώς το βάθος του μεγαλώματος πέφτει στον γονέα που μένει πίσω.

Πραγματικά, σκέφτηκα αρκετή ώρα να γράψω ένα κείμενο με σκέψεις μου για την αντιμετώπιση της απώλειας με ένα διαφορετικό πρίσμα, γνωρίζοντας πως ο συναισθηματικός πόνος των περισσότερων ανθρώπων είναι τόσο έντονος που δεν τους αφήνει περιθώριο να δουν το συγκεκριμένο θέμα διαφορετικά.

Ωστόσο, έχω διάφορες σκέψεις για το συγκεκριμένο θέμα, καθώς πολλές φορές, θεωρώ πως μία απώλεια μπορεί να λειτουργήσει και προστατευτικά έναντι αυτών που μένουν, καθώς δε γνωρίζουν την πορεία της ζωής του αν αυτός ο άνθρωπος έμενε τελικά στη ζωή.

Σε καμία περίπτωση, ο πόνος της απώλειας δε μειώνεται, το αίσθημα της απουσίας ίσως δεν παρηγορείται για ορισμένους ανθρώπους. Ίσως αυτές τις σκέψεις, κάποιοι να τις έκριναν και ως υπερβολικές ή περίεργες.

Δύο γεγονότα πυροδότησαν αυτές τις σκέψεις μου:

Μαθήτρια Λυκείου πρέπει να ήμουν, όταν άκουσα μία καθηγήτρια φιλόλογο να λέει σε μία κοπέλα που της έλεγε πως έχασε τη μητέρα της: «ναι, αλλά μπορεί να την είχες, και σήμερα να μην περνούσες καλά».

Αυτό ήταν η ευκαιρία να ξεκινήσω να σκέφτομαι το θέμα της απώλειας εντελώς διαφορετικά, ξεκινώντας να απομακρύνομαι από τα συναισθηματικά στεγανά που μου απαγόρευαν να εκλογικεύσω το θάνατο και την απώλεια.

Και το άλλο γεγονός, ήταν πως διαβάζοντας το βιβλίο Logicomix, το οποίο αναφερόταν στη ζωή του μεγάλου φιλοσόφου/μαθηματικού Μπέρτραντ Ράσελ, έμαθα πως εκείνος έχασε και τους δύο γονείς του όταν ήταν τεσσάρων χρονών. Κανείς δεν γνωρίζει αν ο ίδιος θα γινόταν η ίδια προσωπικότητα και αν θα άλλαζε τόσο θετικά τον 20ο αιώνα, αν δεν είχε βιώσει και αυτό το επώδυνο γεγονός.

Η αλήθεια είναι πως η απώλεια σε οδηγεί να εξιδανικεύεις το άλλο πρόσωπο: ειδικά, αν το έχεις χάσει σε νεαρή ηλικία. Πάντοτε λες «δε θα ήταν έτσι τα πράγματα αν τον/την είχα σήμερα», «όλα θα ήταν καλύτερα, τέλεια, ιδανικά». Αλήθεια, πώς το γνωρίζουμε ότι όλα θα ήταν καλύτερα;

Αν κάποιος άνθρωπος διαπνέεται από θρησκευτική πίστη, σίγουρα θα πιστεύει πως ο Θεός παίρνει τον κάθε άνθρωπο τη στιγμή εκείνη που είναι η καλύτερη για τον ίδιο. Αυτό μας δίνει τη βεβαιότητα πως ο άνθρωπος που «έφυγε», έφυγε γιατί αυτό ήταν το καλύτερο.

Η απώλεια ενός γονιού ίσως σου δίνει τη δυνατότητα να απελευθερωθείς από τη γνώμη, την κρίση, την παρέμβαση του ίδιου στη ζωή σου. Να έχεις την ελευθερία να επιλέξεις, δίχως να εξαρτάσαι τόσο απόλυτα (διότι είναι γεγονός, ότι τις περισσότερες επιλογές στη ζωή μας, τις επιλέγουμε επειδή αρχικά επιθυμούμε να είμαστε αρεστοί στους γονείς μας). Έχεις πια αυτή την ελευθερία, να επιδιώκεις να αρέσεις περισσότερο σε εσένα.

Δεν ξέρουμε από τι θα μπορούσε να μας προστατεύει μία απώλεια και αν τα πράγματα και οι συνέπειες στη ζωή θα ήταν χειρότερες, αν ο άνθρωπος αυτός έμενε στη ζωή.  Και με αυτή τη σκέψη, ίσως να παύσει αυτό το έντονο αίσθημα της αδικίας. Ακόμα και το μεγαλύτερο κακό για να επετράπη, κάποιο λόγο θα είχε. Όσο μεγάλος και αν είναι ο συναισθηματικός πόνος, πάντοτε να γνωρίζουμε πως όλοι μας είμαστε περαστικοί από τη ζωή αυτή και κάποια στιγμή, θα φύγουμε, είτε νωρίτερα, είτε αργότερα. Και πως μία απώλεια, μπορεί να συνέβη, επειδή και αυτό το γεγονός κρίθηκε ως το καλύτερο, όσο παράδοξο και αν διαβάζεται (κανείς δε γνωρίζει αν ο άνθρωπος έμενε, πώς θα εξελισσόντουσαν τα πράγματα). Αλλά μπορούμε να κρατάμε μέσα στην καρδιά μας το αποτύπωμα, την όμορφη ανάμνηση, τις ωραίες στιγμές…

ΠΗΓΗ

Περισσότερα Άρθρα

Νεκρός 75χρονος που καταπλακώθηκε από τρακτέρ στην Τρίπολη

Μεγάλη επιχείρηση για τον απεγκλωβισμό 75χρονου άνδρα, ο οποίος καταπλακώθηκε από τρακτέρ, στήθηκε στη Μηλιά του Δήμου Τρίπολης στην Αρκαδία. Συνολικά, 10 πυροσβέστες με 3 οχήματα έσπευσαν στην περιοχή και τον ανέσυραν χωρίς τις αισθήσεις του.  Τον παρέδωσαν στο ΕΚΑΒ, αλλά λίγο αργότερα – σύμφωνα με το arcadiaportal.gr– διαπιστώθηκε ο θάνατός του. (φωτογραφία αρχείου)

Καθαρά Δευτέρα – Κούλουμα

Η Καθαρά Δευτέρα είναι η πρώτη ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, της νηστείας του Πάσχα. Από τους λαογράφους θεωρείται ο επίλογος των βακχικών εορτών της Αποκριάς, οι οποίες ουσιαστικά αρχίζουν την Τσικνοπέμπτη και τελειώνουν την Καθαρά Δευτέρα. Σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδος την Καθαρά Δευτέρα «καθαρίζουν» ό,τι απόμεινε από τα μη νηστίσιμα φαγητά της αποκριάς, Σε άλλα μέρη της […]